Energiehuis

In het ontwikkelingsgebied Stadswerven vestigt de Gemeente Dordrecht in de voormalige elektriciteitscentrale een bundeling van bestaande cultuurinstellingen, met o.a. een middenzaal voor Schouwburg Kunstmin, theater- en concertzalen voor ToBe, repetitieruimten voor Hollands Diep en poppodium Bibelot. Het gebied Stadswerven ligt tegen de oude binnenstad van Dordrecht aan. Langs de Noordendijk zijn de molen en het Energiehuis overblijfselen uit de industriële periode van begin 20e eeuw.
Het gebouw bestaat uit 3x 2 fabriekshallen die in de loop van de tijd steeds groter werden gebouwd. Elk duo bestaat uit een ketel- en een machinehal. De nieuwe zalen zijn direct onder de dakspanten geplaatst om het publiek indringend de schoonheid te laten ervaren van bijna een eeuw ingenieurskunst.
De belangrijkste architectonische ingreep is de ‘snede’, een met glasdaken afgedekte verkeersstraat over de volle lengte van het honderd meter lange complex.
De kleinste hallen in het oudste deel, die helemaal volgebouwd zijn, worden weer gestript tot lege hallen. In één ervan komt de muziekzaal, in de andere het cultuurcafé. Beide ruimten zijn slim te schakelen tot een grote zaal voor evenementen en festivals. In het middendeel worden de cursusruimten en, onder de spantconstructie, een theaterzaal gerealiseerd. De grootste en laatst gebouwde hallen worden popzalen en een bijzondere locatie-theaterzaal voor meerdere gebruikers.
De lichtstraat bepaalt de oriëntering in het gebouw, brengt daglicht in het hart en is ingericht met cascadetrappen die het publiek naar de theater- en popzalen voert.
Aan de buitenzijde laat de snede zich zien aan twee zijden van het complex.
Naast deze nieuwe markante entrees worden de huidige gevels in oude staat gerestaureerd.